آرزوهای نجیب

بایگانی
پیوندها

نصیحتی کنمت بشنو و بهانه مگیر

پنجشنبه, ۲۶ اسفند ۱۳۹۵، ۰۸:۰۹ ب.ظ
یکی از خواننده های اینجا که من خیلی خیلی زیاد براش احترام قائل هستم، یک بار منو نصیحت کرد با این جمله که: سکوت خیلی خوبه. دنیا و آخرت آدم رو تامین می کنه!  اعتراف می کنم که دیروز به تاریخ بیست و پنج اسفند هزار و سیصد و نود و پنج خیلی شیک و مجلسی به حرفشون رسیدم. درست هست دیر رسیدم ولی خب مهم اینه که آدم اشتباه گذشته رو تکرا نکنه!



پ ن: اگر حرفی، نصیحتی، گله ایی چیزی داشتید، حتما بدون رودربایستی بگید(:




  • گلی

نظرات (۴)

  • بلاگر آرام
  • من یه عذرخواهی میکنم از شما:) بابت رفتار اون دفعم. چندوقت پیش آرشیوتونو میخوندم و دیدم از این دو نقطه پرانتز بازا زیاد گذاشتید. رفتارم خیلی مسخره و بچگانه بود عذرمیخوام:)
    پیشاپیش سال نوتون پر از آرامش.
    پاسخ:
    نه بابا این چه حرفیه من که ناراحت نشدم، تازه کلی ذوق کردم برا پستت
    سال نو تو هم مبارک و پر از آرامش(:
    سخن بگو، صحبتِ گل زیباست...
    :)
    پاسخ:
    ممنون از لطفت ر. کازیمو(:
    خب فکر کنم من هم بارها به این نتیجه رسیدم. اینکه سکوت خیلی خوب و بهتره. با این حال معتقدم اگر حرفی بود که باید زده بشه رو حتما بزنم! و در اون زمان اصلا سکوت رو جایز نمیدونم. 
      
    پاسخ:
    اینجا منظور از سکوت پرحرفی نکردن بود
    بنظرم نصف سو تفاهم بین آدم ها همین حرف نزدن باشه، وقت هایی که باید حرف بزنند، سکوت می کنند، موقع هایی که باید سکوت کنند پر حرفی می کنند
    (:
    تجربه ثابت کرده فرد، شیک و مجلسی به این مدل تجربه ها دست پیدا نمی کنه. با جلو بندی له شده و درب داغون دست پیدا می کنه ..
    پاسخ:
    بلی بلی