کلیشه نباشیم
کلمههایی مثل «خوب»، «بد»، «قشنگ»، «عالی» این روزها کلیشه شده. خب این کلیشه شدن بهنظرتون یعنی چی؟
ببینید،
پشت کلمهها کلی انرژی مثبت و منفی هست که شما موقع استفاده کردن از آنها،
این انرژیها رو آزاد و در فضا پخش میکنید؛ اما یهوقتایی شما اونقدر از
یه کلمه استفاده کردید که تمام انرژی رو از اون کلمه گرفتید و درواقع اون
کلمه رو افسرده کردید؛ مثلاً ازمون میپرسند: فیلمی که دیدی چطور بود؟ اون
روسری رنگش چطوره؟ روزت رو چه طور گذروندی؟
بعد ما هم خیلی خوشحالخوشحال میگیم: فیلمه خوب بود. لباسه خوب بود. روزم خوب بود.
توی این جوابها اصلاً حس و طراوت و شادابی نیست و در واقع انگار طرف از سر تکلیف این کلمهها رو داره ادا میکنه.
خب حالا چکار کنیم که درگیر این کلیشه ها نشیم؟
بیایم با کلمهها کمی مهربونتر رفتار کنیم و همینطور برای آدمهای اطرافمون ارزش قائل باشیم و انرژی کلمهها رو بهشون هدیه بدیم.
مثلاً
به جای اینکه بگیم چه فیلم قشنگی، بگیم چه فیلم حیرتانگیزی؛ بهجای اینکه
بگیم، چه روز خوبی، بگیم چه روز محشری؛ بهجای اینکه بگیم فلانی چقدر
قشنگه بگیم فلانی چقدر خوشسیماست.
خب حالا خودتون و انصافتون، بهنظرتون کدوم جمله بهتون احساس بهتری میده.
- چه روز خوبی.
- چه روز محشری.
میبینید با استفاده کردن از چند کلمۀ جدید و خلاقیت به خرج دادن حتی میشه دنیا رو جور دیگه دید و بهش لبخند زد.
پ ن: یادمون نره که کلمهها مثل من و شما احساس دارند، باهاشون مهربون باشیم لطفاً
- ۹۶/۱۱/۱۷