آرزوهای نجیب

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها

این دنیا هیچ جایی برای عدالت نداشت.

يكشنبه, ۹ تیر ۱۳۹۸، ۰۷:۵۹ ب.ظ

ما عادت کردیم آدم‌های مشهور رو مشهورتر کنیم. آدم‌های شاد رو شادتر و موفق‌ها رو موفق‌تر.

هیچ‌کس هم به فکر اونایی نبود که برای یه جهش بزرگ فقط نیاز به یه تلنگر کوچک داشتند.

  • گلی

نظرات (۶)

  • ۰۹ تیر ۹۸ ، ۲۰:۰۱
  • مهناز ...
    • اوهوم :(
    پاسخ:
    ):


  • ۰۹ تیر ۹۸ ، ۲۰:۲۲
  • سارا ...
    • قانون جنگل.
    پاسخ:
    قانون جنگل نیست.
    به‌نظرم اسمش رو بذاریم «قانون بی‌معرفتی» بهتره.
  • ۰۹ تیر ۹۸ ، ۲۰:۳۶
  • آقاگل ‌‌
    • و آدم‌های فقیر رو فقیرتر، آدم‌های بدبخت رو بدبخت‌تر و ... نه؟
    پاسخ:
    می‌دونید به چی فکر می‌کردم که این رو نوشتم؛ مثلاً فلان انتشاراتی میاد برای تبریک عید کتاب‌هاش رو می‌ده به فلان شخص با فالورهای زیاد. بدون اینکه به این فکر کنند اصلاً اهل کتاب هست یا نه. 
    یا مثلاً کلاً آدم معروف‌ها کسر شأنشون کار کنند. این برای آدم‌های فرهنگ و کتاب واقعاً فاجعه است که یه نویسنده بگه اسم من رو کنار یه نویسندهٔ تازه‌کار نزنید.

    حالا شاید این موارد دخلی به فقیرتر شدن نداشته باشند؛ ولی خیلی غم‌انگیز هست اگر فقیرتر شدن و بیچاره‌تر شدن رو هم به موارد بالا اضافه کنیم.
  • ۰۹ تیر ۹۸ ، ۲۲:۰۲
  • نسر ین
    • ‏⁧ ‏- راسته که می‌گن هر کسی یه ستاره داره؟

    ‏‌+فقط چیزایی رو که به هیچ‌کس نمی‌تونه تعلق داشته باشه عادلانه تقسیم می‌کنن.

    ‏
    پاسخ:
    به‌نظرم بعضی‌ها همون یه ستاره رو هم ندارند.



  • ۱۰ تیر ۹۸ ، ۱۲:۲۹
  • وندا :)
    • هعییییی... دوست دارم نقش اون آدمی که تلنگر می‌زنه رو داشته باشم
    پاسخ:
    اگر بتونیم اون آدم تلنگر زن باشیم که عالی.
    منم خیلی دوست دارم نقش اون آدم باشم. شکلک دو نقطه قلب
    ان‌شاءالله که تو می‌تونی باشی.


  • ۱۰ تیر ۹۸ ، ۱۵:۴۷
  • مـارﮮ :)
    • هرکسی فقط خودش میتونه خودشو نجات بده 
    پاسخ:
    امیدوارم که بتونیم حداقل خودمون رو نجاب بدیم. به بقیه که امیدی نیست (:
    ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم