حالا ازم تعریف کردند یا فحش دادند الله و اعلم.

استادم زنگ زد و گفت: چی شد از دانشگاه انصراف دادی؟ گفتم: یکهو به سرم زد که انصراف بدم. یکم خندید و گفت: اتفاقاً بهت می‌اومد به سرت بزنه و یه کارایی کنی. گفتم: یعنی اینقدری دیونگیم مشهود بود. گفت: هممون یه دونگی‌هایی داریم؛ ولی تو از اونایی بودی که توی قید و بند هیچی نبودی. الانم مشخصه که پشیمون نیستی و این عالیه.