به مناسبت روز کتاب و کتاب‌خوانی.

همه دارند روز کتاب و کتاب‌خونی رو تبریک می‌گن و کتاب معرفی می‌کنند و فلان و بهمان. ولی از من می‌شنوید یه ریال از پولتون رو خرج کتاب نکنید. پول‌هایی که می‌خواید خرج کتاب کنید صرف لوازم آرایشی و لباس مارک کنید و به خودتون برسید و شاد باشید و کافه برید و عکس‌های قشنگ قشنگ بگیرید و اینستا بذارید. باور کنید هیچی از کتاب و کتاب‌خونی نصیبتون نمی‌شه. فقط هر روز منزوی‌تر از قبل می‌شید. 

اما شما برای عکس‌های خوب و شکیل اینستایی معروف می‌شید و در حد یه سوپراستار درآمد کسب می‌کنید. 

خلاصه اینکه خام این حرف‌ها که کتاب باعث فرهیختگی می‌شه نشید اینا همش کشکه. 

کتاب باز

برنامۀ کتاب باز برنامۀ شیک و مفرحی هست؛ ولی خب کلی ایراد ریزودرشت ازش می‌باره: اول اینکه نویسنده‌ها و شاعرها و تمام کسانی که به کتاب ربطی دارند، توش هیچ نقشی ندارند. یعنی به ازای هر بیست‌ تا میهمان که بازیگرن، یه دونه نویسنده یا شاعر دعوت می‌شه. در حالی که گاه‌گاهی می‌بینم یه بازیگر زپرتی دوسه‌بار به برنامه دعوت شده. خب این توی ضمیرناخودآگاه مخاطب این برنامه چی رو تثبیت می‌کنه؟ اینکه کتاب بخونید، کتاب خوندن ال‌وبله همش کشکه. چرا؟ چون شما برای تولیدکنندگان کتاب هیچ ارزشی قائل نیستید؛ولی درعوض بازیگرهایی که حتی توی عمرشون یه کتاب نخونند هم توی جامعه ارزش و اعتبار دارند و از سروکول تلویزیون بالا میرن. برنامه برای محرم می‌سازیم، بازیگر دعوت می‌کنند. حج آقای زائری مسابقۀ تلویزیونی می‌سازه شرکت‌کننده‌هاش بازیگره. شام ایرانی می‌سازیم، اونم شرکت‌کننده‌هاش بازیگرهاست. شب عید برنامه می‌سازیم بازیگر میارن.

همین جناب آقای مدیری، یه سؤال ثابت از مهموناش داره که «کتاب می‌خونید؟» ولی آقای مدیری و جناب جوان، اینهمه برنامه ساختن چند تا از مهموناشون نویسنده و شاعر و فعالان حوزۀ کتاب‌خوانی بوده؟ شاید قد انگشت‌های دو تا دست هم نرسه!

می‌بینید پس عزیزان من فقط برنامه‌ساختن کاری از پیش نمی‌بره، کار اصولی ساختن خوبه.

لالایی برای دختر مرده

یادداشتی بر کتاب لالایی برای دختر مرده.

همه چیزمون باید به همه چیزمون بیاد خب.

دانشجوی رشتۀ ادبیاتی که اتفاقاً توی دانشگاه معتبری درس می‌خونه، هکسره رو رعایت نمی‌کنه بعد شما انتظار داشتن کشور گل‌وبلبلی رو دارید؟ یا مثلاً انتظار شایسته‌سالاری توی کابینۀ دولت دارید؟ یا حتی برقراری عدالت اجتماعی؟

لطفااااً

ببین خدا می‌دونم همیشه روال کارت اینه که بنده‌هات رو به مرگ بگیری تا به تب راضی شن. برای همین من بی‌خیال همهٔ دعاها و آرزوهام در حق خودم شدم. تو فقط حواست به طاها باشه خب؟ 

😊

گویا امروز روز جهانی نویسنده است.

این مدلیش نوبره والا

نزار قبانی

عدی علی اصابع الیدین، ما یاتی
فأولا: حبیبتی انت
و ثانیا: حبیبتی انت
و ثالثا: حبیبتی انت
و رابعا و خامسا
وسادسا و سابعا
و ثامنا و تاسعا
و عاشرا....حبیبتی انت

به انگشتان دو دستت بشمار این‌ها را:

اول اینکه تو محبوب منی.

و دوم اینکه تو محبوب منی.

و سوم اینکه تو محبوب منی.

و چهارم و پنجم

و ششم و هفتم

و هشتم و نهم

و دهم اینکه تو محبوب منی.