فقط خودم و خودت

یه‌وقتایی دلم بدجوری برای خدا می‌سوزه. بعضی از آیه‌های قرآنی که خدا آدم‌ها رو خطاب قرار داده خیلی غم داره. مثلاً همین آیۀ ۱۲ سورۀ یونس اونقدر غم توش موج می‌زنه، که دلم می‌خواد برم دست بذارم روی شونۀ خدا و بهش بگم: بی‌خیال رفیق. اصلاً این آدم‌های زمینی رو ول کن، بیا دوتایی بریم توی یه جزیرۀ دورافتاده تو بشو خدای من و منم بشم تنها بنده‌ات. هرچی هم بگی بدون سؤال‌وجواب گوش می‌دم، به‌شرط اینکه فقط دوتایی‌مون باشیم. فقط خودم و خودت.

🌱

انسان وقتی دچار گرفتاری بشود، در همه‌حال ما را صدا می‌زند: به‌پهلو خوابیده یا نشسته یا ایستاده؛ ولی همین‌که گرفتاری‌اش را برطرف کنیم، می‌رود و پشت سرش را هم نگاه نمی‌کند: انگار‌نه‌انگار ما را برای رنجی که دچارش شده بود، صدا زده بود! 

سورهٔ مبارکهٔ «یونس» آیهٔ ۱۲

ترجمهٔ: علی ملکی

خوبی

خوبی فقط این نیست که برای عبادت، به طرف مشرق یا مغرب بایستید؛ بلکه خوبی اصل کاری این است که انسان‌ها خدا، روز قیامت، فرشتگان، کتاب آسمانی و پیامبران را باور کنند و اموالشان را با همۀ علاقه‌ای که به آن دارند، برای خویشاوندان، یتیمان، درماندگان، درراه‌مانده‌ها، فقیران و در راه آزادی بردگان مصرف کنند و نماز را با آدابش بخوانند و زکات بدهند و وقتی تعهد می‌دهند، به تعهدشان وفادار بمانند و به‌ویژه در سختی‌ها و خسارت‌ها و در میدان جنگ، صبور باشند. همین‌هایند که صداقت دارند و ودمراقبان واقعی‌اند.


آیۀ ۱۷۷ سورۀ مبارکۀ بقره
ترجمۀ: علی ملکی
نشر: ویراستاران

برای خاطر آیه‌ها

معامله را همه‌مان تجربه کرده‌ایم. خرید و فروش جزیی از زندگی روزمره‌ ماست. تا حالا برایت پیش آمده بعد از خریدن یا فروختنِ ‌کالایی همه وجودت حسرت بشود؟! احساس کنی معامله را باخته‌ای، ضرر کرده‌ای؟! فکر کنی آن همه پول نمی‌ارزید به این کالایی که خریدم یا آن کالا ارزشش خیلی بیشتر بود از پولی که گرفتم؟!

• فکرش را بکن! یک روزی می‌آید که همه پشیمان‌اند از معامله‌هایشان. از فرصت‌های از دست‌رفته. آن‌ها که خریده‌اند، آن‌ها که فروخته‌اند. احساس خسارت و زیان بیچاره می‌کند آدم‌ها را. اسم آن روز را «روزِ پشیمانی» گذاشته‌اند. «روزِ حسرت»، «روز احساس زیان و خسارت». وَأَنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِیَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِی غَفْلَةٍ.


بسمِ الله الرّحمن الرّحیم
یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِکَ یَوْمُ التَّغَابُنِ.

(یاد آرید) روزی که خدا همه شما را به عرصه محشر (برای حساب) جمع می‌گرداند و آن روز روز غبن و پشیمانی (بدکاران) است.

نوشتۀ مریم روستا ی عزیز

برای خاطر آیه‌ها

گلدان کوچکم را هر صبح قبل از آن‌که بیرون بروم روی تختم می‌گذارم که حسابی نور از پنجره بتابد برایش. عصرها که برمی‌گردم آن‌قدر از مصاحبت آفتاب تر و تازه است که حسودی‌ام می‌شود؛ "خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند و دست منبسط نور روی شانه آن‌هاست".

بسم الله الرّحمن الرّحیم
الله وَلیّ الَّذین امنوا یُخرجُهُم مِنَ الظّلماتِ اِلَی النّور...

از دست‌نوشته‌های خانم مریم روستای عزیز