مامان یحیی و تجربه‌های سالم زندگی کردن
خب یکم بریم توی نقش خانم خونه و این حرف‌ها.
خب همه‌مون دیگه در جریان هستیم که این روزها کیفیت همه‌چیز اومده پایین و از اون ور قیمت‌ها تا فلک هم رفته: آیکون با روحانی تا ته درۀ بدبختی. می‌دونم این روزها با توجه به زندگی شهرنشینی خیلی نمی‌تونیم زندگی سالمی از لحاظ تغذیه داشته باشیم؛ چون همه‌چی شیمیایی شده و اینها؛ ولی تا حدودی میشه هنوز تغذیۀ سالمی داشت. اگر سعی کنیم مثل قدیمی‌ها یه سری مواد غذایی‌مون رو خودمون تهیه کنیم.
رب از اون موادغذایی پرمصرف هست برای ما ایرانی‌ها. با افزایش قیمت‌ها، قیمت قوطی یه رب بزرگ (فکر کنم یه کیلویی باشند) شده بیست تومن اونم با مارک‌ها داغون. فرض کنیم گوجه کیلویی شش تومنه. شما پنج کیلو گوجه که بگیرید میشه سی تومن. از این پنج کیلو گوجه حداقل چهار کیلو رب گوجه در میاد. یعنی اگر بخواید چهار کیلو رب بگیرید میشه هشتاد تومن؛ ولی با سی تومن می‌تونید چهار کیلو رب خوشمزۀ خونگی تهیه کنید و پنجاه تومن هم صرفه‌جویی کنید و از همه مهم‌تر سالم‌تر زندگی کنید.
امروز می‌خوام تجربۀ رب گوجۀ خونگی درست‌کردن رو باهاتون شریک شم.
ما اومدیم از سر کوچه پنج کیلو گوجه خریدیم. شستیم و خردش کردیم. بعد همراه با چند حبه سیر ریختیم توی مخلوط کن و ریزریزش کردیم. بعد توی قابلمه ریخیتم و بهش نمک و فلفل زدیم و گذاشتیم خوب بپزه. حدود دوسه ساعت یا شایدم یه کم بیشتر یا کمتر. بعد مواد رو گذاشتیم تا سرد شد. وقتی خوب سرد شد. مجدداً توی مخلوط کن ریختیم تا موادمون یه دست بشه و باز گذاشتیم یه نیم ساعتی بپزه. و بعد از نیم ساعت شما یه رب خونگی سالم دارید.
می دونم این گوجه‌ها هم کلی مواد شیمیایی بهش زدن؛ ولی حداقل با این رب گوجه که خودمون درست می‌کنیم یکی از مراحل مواد شیمیایی رو حذف می‌کنیم توی خوراکی‌هامون.
