روز سوم

 

دریافت

 

پ ن: دلم می‌خواد وقتی این آهنگ تموم میشه، منم تموم بشم.

 

اینقدر بدم میاد از این نوع نگاهشون

یه‌جوری احسان رضایی توی کانالش نوشته: "بعضی از کانال‌ها درگذشت صدرالدین شجره رو به اشتباه به استاد!!! شجریان نسبت دادند" انگار صدرالدین شجره بچۀ سرراهی بوده و استاد!! شجریان بچۀ قیصر روم.

روز دوم

نه کشتی منو نه گذاشتی زندگی کنم.

روز اول

جناب حافظ چندبار گفته بودند که چرا به دیدنم نمیای. خب امروز شال و کلاه کردیم رفتیم خدمتش و قرار بود یه سری حرف‌های درگوشی بهمون بگه که حضرتش فرمود: این جهنمی که توشی باعث و بانیش خودتی.

من دیگه نمی‌دونم به چه زبونی بگم غلط کردم که آدم و عالم هی اینو توی سرم نکوبند که مقصر خودت بودی.

در آخر هم فرمودند به دیدنش برو. بهش گفتم، شرمنده این یکی هستم رفیق. من برم دیدنش که چی بشه حالا؛ ولی از ایشون اصرار که برو به دیدنش و از من انکار. خلاصه اینکه خدا آخر و عاقبت همه رو ختم به خیر کنه.

خودآزاری یعنی بشینی همچین چیزی گوش بدی.

 

دریافت

 

 

پ ن: با این حسن سلیقه‌ام چرا بهم ایمان نمیارید؟

خسته‌ام خدا می‌فهمی؟

خدایا، از این جهنم نجاتم بده.

بی‌خبری خوش خبریه باور کنید.

یه جایی از دعای کمیل می‌گه: و چه توصیف‌های خوبی که تو مستحقش نبودی ولی خدا این توصیفات خوب رو از تو بین بنده‌های دیگه‌اش رواج داده.

اولش ته دلت غنج میره که اوووه چه لطفی در حقم کرده خدا؛ ولی وقتی می‌بینی این لطف رو خدا در حق همۀ بنده‌هاش کرده و نه فقط تو تازه می‌فهمی چه کلاه گشادی سرت رفته؛ چون تو آدم‌ها رو خوب‌تر از اون چیزی که هست می‌بینی و این تو رو به اشتباه می‌اندازه در شناخت آدم‌ها.

من منتظرت هستم آقای فردا.

یه روز توی تقویم هست به اسم فردا.

فردا قراره کلی اتفاق‌های خوب بیفته.

و این چنین بود

هیچ‌وقت بدون رؤیا زندگی نکن.

+ برای همین دارم، کشورهای که نیاز به ویزا ندارند رو چک می‌کنم.

.

به هر حال آدمی بی‌یاد چشمای کسی بازم زنده می‌مونه. 

+ و حتی بی‌یاد صدا و کلمه‌ها و حرف‌ها.