پیام اخلاقی

زندگی به من آموخت، که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست!

دوست

یکی از وظایف پدر و مادر نسبت به فرزندانشون این هست، که در دوست‌یابی تمام تلاش خوودشون رو کنند و با آدم‌های درست حسابی معاشرت و رفاقت کنند و این دوست‌های خوب رو برای فرزندانشون به ارث بگذارند.

قال مادر یحیی

به کسی پول قرض ندید، اگه قرض دادید توقع برگردوندش رو نداشته باشید! 

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند، چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند

خواستم برایش بنویسم، بجای این افاضات برای دیگران، کمی همین مدل حرف‌ها را برای خودت بنویس.

برایش ننوشتم و هربار سکوت می‌کنم و حرص میخورم از حرف‌هایش.

هیچ‌وقت حرف‌های مهمم را به کسی نگفتم. هزار میلیون بار حرف‌های مثلا مهمم توی سرم چرخ می‌خورند و می‌خورند، ولی هیچ‌وقت از سر به زبان نمی‌رسند.

از سر به زبان نمیرسند و آخرش دیوانه‌ام می‌کنند این حرف‌های نزده.

قال مادرِ یحیی

کاش یه روز بلند شیم از خواب، با دوتا چشمهای خودمون ببینیم، همه سیاستمدارها مُردن. 

بنظرم دنیای بدون سیاستمدارها، دنیای بدون دروغ دنیای قشنگ تری هست.

قال مادر یحیی

هیچ‌کس مسوول شکست‌ها و نرسیدن‌های ما نیست، الا خودِ ما. نه نبود عدالت اجتماعی، نه تبعیض‌های نژادی، نه رانت و پارتی، نه جامعۀ بی در و پیکرمان، هیچ‌کدام از این‌ها دلیل خوبی برای شکست‌هایمان نیست. پس بهتر است به جای غر زدن بعد هر شکست، نفسی چاق کنیم و بلند شویم و به مسیرمان ادامه دهیم.


پ ن: با تشکر از استاد عزیز برای آموزش این تفکر ناب

قال مادرِ یحیی

گستاخ و بی چشم رو نباشیم، قدرشناس باشیم.