آرزوهای نجیب

بایگانی
پیوندها

امروز داشتم فکر می کردم ، که خیلی از اتفاقاتی که پیش آمد شاید بخاطر این بود که من  با خودم ، با دلم رو راست نبودم .  یعنی می دانم یک جاهایی را اشتباه کردم ولی آنقدر ها هم شجاعت نداشتم  ، که این اشتباهات را بپذیرم . نه اینکه حالا همه ی اشتباهات از سمت من بود نه ، ولی می توانستم خیلی از اتفاقات بعدیش را مدیریت کنم .

یا حتی  مثلا اینکه می توانستم  خیلی راحت زل بزنم توی چشمهای کسی و بگویم : من اشتباه کردم . حالا درست که می توانستم حرفم را  به همین جا ختم نکنم و در ادامه ش بگویم : حالا من اشتباه کردم ولی تو هم آنقدر شعور نداشتی که این  اشتباه را هی بزرگ و بزرگتر نکنی تا یک خطای  کوچک شبیه یک کلاف سردرگم نشود و حتی  کلی سرش غر بزنم و توپ را توی زمین آن بندازم و بقیه ماجراها . ولی خب می دانید ما ایرانی ها یک اخلاق بدی داریم اینکه هیچ وقت یاد نگرفتیم و یادمان ندادند که معذرت بخواهیم و همیشه ترسیدیم از اینکه اگر از کسی معذرت بخواهیم طرف مثلا گستاخ و افسار گسیخته می شود .

خب این یک اشتباه محض است و برای همین است که همه مان یک وقت هایی بدجوریی مثل خر توی گل گیر می کنیم .

  • گلی

نظرات (۶)

  • بهارنارنج :)
  • راست میگید..
    عذرخواهی برامون سخته
    متاسفانه
    ولی چرا؟
    پاسخ:
    چون خریم :D
    آره متاسفانه ما ها یاد نگرفتیم عذرخواهی کنیم...
    پاسخ:
    نتیجه کلیش اینه که هممون خریم :D

    همیشه کلی انرژی توی کامنتت هویدا بود معلومه تو خواب و بیداری کامنت دادی ها :D
    سلام 
    من هر بار به اشتباهاتم اعتراف کردم طرف مقابل فکر کرد می تواند با تریلی از روی سخصیت من رد شود ..بعضی از ادم ها نمی توانند عذر خواهی را بفهمنند ..
    پاسخ:
    سلام آبان جان (:

    دقیقا همین طوره که می گی ... یعنی توی کشور خودمون همیشه یه جای کار میلنگه !
    آخ آخ گفتی...
    پاسخ:
    همه همدردیم پس (:
    به نظر من یاد گرفتن اینکه عذرخواهی بکنیم یه طرف قضیه است. مشکل اصلی اینه که یاد نگرفتیم دیگران رو ببخشیم و برای یک لحظه خورمون رو توی شرایط طرف مقابل تصور بکنیم که بتونیم درک بهتری از اون و کاری که کرده داشته باشیم.
    پاسخ:
    کامل منطقی حرفتون !
    پاسختون به کامنت اولی عالی بود.
    پاسخ:
    (: