آرزوهای نجیب

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها

کلا داره توی این کشور استعدادم هدر میره :D

جمعه, ۱۷ مهر ۱۳۹۴، ۰۵:۱۳ ب.ظ

همه چیز از رفتن کسی شروع شد

که ماندن را

بلد نبود .......!




پ ن : این شعر زیبا و فاخر و از دل برخواسته رو  کنار شعر مهدی اشرفی : همه چیز از گرفتن دست کسی شروع شد که دست نداشت ! نوشتم . خدایی من شاعرترم یا مهدی اشرفی؟  اصلا شعرش نه مفهوم داشت و حتی نه سر داشت نه ته . جالبیش اینجاست  کتاب مهدی اشرفی چاپ  پنجمش هست ، کلا خدا شانس بده والا  !

  • گلی

نظرات (۴)

  • ۱۷ مهر ۹۴ ، ۱۷:۲۲
  • negar .s
    • شعر تو خداییش بهتره :)))

    جدی داری حیف میشیا :دی
    پاسخ:
    قدر نمی دونن به قرآن ، برم انگلیس پناهنده شم ؟((:
  • ۱۷ مهر ۹۴ ، ۱۹:۳۰
  • مریم ثانی
    • یا مثلاً
    همه چیز از دیدن کسی شروع شد که لیاقت نداشت!
    :))))
    پاسخ:
    این مدلی که بهش برمی خوره تا قیام قیامت بر نمی گرده که ((:
  • ۱۷ مهر ۹۴ ، ۱۹:۴۶
  • یکی دیگر
    • نه شانس نداری همینجا بنویسی بهتره.. :)
     پ.ن : ایشالا یه روز بیاد ادرس بدم چاپ اول کتابتو برام پست کنی..
    پاسخ:
    بسی ممنون ، ایشالا چاپ که شد یکیش رو اختصاصی واست می فرستم ، بخاطر این کامنت خوشگل و فول انرژیت (:
  • ۱۸ مهر ۹۴ ، ۰۲:۵۱
  • آناهــیــ ـــتا
    • من جفتشونو دوس داشتم :)

    البته اگر می خواستید به شعر اصلی وفادار بمونید احتمالا می شد این:

    همه چیز از رفتن کسی شروع شد 
    که اصلا نیامده بود.

    بعد آدم میره تو توهم, که من کجام, اینجا کجاس, دارم میرم یا دارم میام, کلا کی به کیه :-/
    پاسخ:
    آره اینم خوبه (:
    ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم