اثیری یا لکاته ؟

مرد ایرانی، زن را دو جور بیشتر نمی‌تواند ببیند؛ یا اثیری یا لکاته. یا دور و دست‌نیافتنی و خیال‌انگیز و الهام‌بخشِ هنر و لایق عشق، یا زمینی و دم دست و مصرف‌شدنی و پیش پا افتاده. و من فکر می‌کردم که کدامم. اثیری که نیستم. لابد لکاته. پرسیدم: «برای تو من چی هستم؟» خندیدی.*

پ ن : یک وقت هایی هم با خودم فکر می کنم ، کاش سال ۸۸ را کلا از تاریخ و تقویم ایران پاک کنند ، مثلا توی هیچ تقویم کشوری سال ۸۸ نبود یعنی دقیقا سال ۸۷ که تمام می شد ، می پریدیم سال ۸۹ . هر کی هم ازمان پرسید  چرا کشور شما این مدلی است ؟ چرا بعد ۸۷ پریدید ۸۹ ؟ می گویم بسکه نحس بود برای کشورمان ، برای هرکدام از مردم هم نحسیش را یکجوری نشان داد .

*متن اولی از این صفحه برداشته شده ، چه داستان خوبی هست  این داستان ، حالا کاری به محتوایش ندارم ولی در کل فرم نوشتنش خیلی خوب بود .