آرزوهای نجیب

بایگانی
پیوندها

خرده جنایت های خانوادگی

جمعه, ۱۴ آبان ۱۳۹۵، ۱۱:۳۱ ب.ظ
جمعه خود را در منصب یک شاگرد بقال گذراندیم، باشد که رستگار شویم.
  • گلی

نظرات (۸)

  • ر. کازیمودو
  • ما جمعه خود را در منصب یک آدم الاف و بی‌عار و بیکار گذراندیم و قطعا با این وضع، رستگاری حتی از دور کلاهش را هم برای ما تکان نمی‌دهد.
    پاسخ:
    ولی من براتون از اینجا دست تکون میدم، تا شاید رستگاری من بهتون سرایت کنه:D
  • خانم لبخند
  • کمی از ابهام پست بکاه عزیزم الان من چی بگم خب؟ :دی
    پاسخ:
    ابهام نداره که، رفتم شاگردی یه بقال رو کردم(:
  • خانم لبخند
  • خاب چرا؟ :/
    پاسخ:
    تجربه کسب کردیم مثلا (:
  • خانم لبخند
  • همینطوری پس.
    ازین تجربه کسب کردنا من چوپونی هم دارم حتی D:  :)))
    پاسخ:
    (:
  • ر. کازیمودو
  • از شیراز تا مشهد با تکون دادن دست فکر نمیکنم چیزی از اون رستگاری به ما سرایت کنه. حداکثر دیگه گاری‌ش به ما میرسه آبجی. 
    پاسخ:
    ((:

    از این قرتی بازیا که می رن واسه نوشتن یه قصه یا بازی تو یه فیلم یه مدت اون کار رو انجام می دن؟! با یه روز رستگار نمی شید! یه ماه باید شاگردی کنید تا حسش دستتون بیاد! فایده نداره :دی


    +

    می خواستم به شوخی بگم "تازه قبلش هم باید مقدمات نگارش داستان رو بیاموزید :دی" اما گفتم ولش کن ممکنه بر بخوره بهشون استعداد کور شده شون بمونه رو دستم! نگفتم واسه همین :))

    پاسخ:

    یعنی الان نگفتید؟؟؟ :D 
    شما کلا با من لجید، منو هیچ وقت ندیدید، استعدادهام رو نادید گرفتید:عرررر
    فکر می کردم قرار است جمعه در ترافیک نمانم و در مترو له نشوم!
    ولی روز جمعه یک ساعت در ترافیک ماندم و بیشتر در مترو له شدم!
    این هم انشای روز جمعه ما!


    آخه چرااااا
    پاسخ:
    همش زیر سر اسرائیله :D
    این بحثِ شاگردی و اینا در راستای کارآموزی هستش یا به رمانِ جدید ربط داره؟!
    پاسخ:
    بقالی مگه کارآموزی داره؟؟؟
    هیچکدوم برای در آوردن یه لقمه نون حلال رفتیم کار کردیم.