حاء سین نون
يكشنبه, ۱۴ آذر ۱۳۹۵، ۱۱:۴۲ ق.ظ
تصمیم گرفتم که سرو شکلی منظم به کتاب خواندنم بدهم پس در یک حرکت خودجوش تصمیم گرفتم در هر ماه چهار کتاب بخوانم(یک کتاب بزرگسال، یک کتاب نوجوان، یک کتاب مذهبی و در نهایت یک کتاب تخصصی ادبیات).
خب برای این ماه : عاشقی به سبک ون گوگ، جلدٍ یک آن شرلی، حاء سین نون و دو قرن سکوت را در نظر گرفتم. بعد از خواندن آن شرلی رفتم سراغ حاء سین نون که درباره حضرت مجتبی است و نویسنده آن آقازاده‌ایی به نام سید علی شجاعی است.
حضرت مجتبی را دوست دارم، شاید بخاطر سکوتش( ما از امام حسین، امام علی، حضرت سجاد و تقریبا بقیه امامان دیگرمان کلی حرف و حدیث و کتاب داریم ولی از حضرت مجتبی نه) شاید برای مهربانی بیش از حدش و شاید هم بخاطر مظلومیتش از اول تاریخ تا همین الان.
مظلومیتی بالاتر از این که سید علی شجاعی برایت یک کتاب بنویسد. کتابی که نویسنده اش حتما با خودش خیال کرده که چه کار خفنی کردم ولی در واقعیت .....
بعد از چند صفحه خواندن کتاب، کنار گذاشتمش و رفتم سراغ یک کتاب جوان. کاش آدرس منزل سید علی شجاعی را داشتم، که برایش پستش می‌کردم، تا حداقل به اجبار هم شده دو تا کتاب خوب بخواند تا این مدلی افتضاح بار نیاورد.
کتاب خوب نوشتن کار سختی نیست، فقط کافی است دل بدهید به سوژه‌تان و آنقدر به کارکتر اصلی قصه‌تان بال و پر بدهید تا خودش، قصه اش را روایت کنید. کاری که نویسنده کتاب "زیر نور ماه شیشه ای" کرده است. نویسنده این کتاب مثل سید علی شجاعی ادا در نیاورده و خیلی خیلی راحت داستانش را روایت کرده و چیز معرکه ایی هم از آب در آمده آنقدر معرکه که ته دلت آرزو می‌کنی که کاش تو هم بتوانی روزی روزگاری این مدلی بنویسی!
لازم نیست بگویم که این کتاب را طبق معمول انتشارات افق چاپ کرده و ترجمه خانم عبیدی آشتیانی است.
::: در پست‌های بعدی قسمت‌های جذاب کتاب را می‌گذارم ( البته اگر می خواستم قسمت های جذاب را بنویسم باید کل کتاب را می نوشتم ولی خب فقط به بخشی از کتاب اکتفا می کنم)
خب برای این ماه : عاشقی به سبک ون گوگ، جلدٍ یک آن شرلی، حاء سین نون و دو قرن سکوت را در نظر گرفتم. بعد از خواندن آن شرلی رفتم سراغ حاء سین نون که درباره حضرت مجتبی است و نویسنده آن آقازاده‌ایی به نام سید علی شجاعی است.
حضرت مجتبی را دوست دارم، شاید بخاطر سکوتش( ما از امام حسین، امام علی، حضرت سجاد و تقریبا بقیه امامان دیگرمان کلی حرف و حدیث و کتاب داریم ولی از حضرت مجتبی نه) شاید برای مهربانی بیش از حدش و شاید هم بخاطر مظلومیتش از اول تاریخ تا همین الان.
مظلومیتی بالاتر از این که سید علی شجاعی برایت یک کتاب بنویسد. کتابی که نویسنده اش حتما با خودش خیال کرده که چه کار خفنی کردم ولی در واقعیت .....
بعد از چند صفحه خواندن کتاب، کنار گذاشتمش و رفتم سراغ یک کتاب جوان. کاش آدرس منزل سید علی شجاعی را داشتم، که برایش پستش می‌کردم، تا حداقل به اجبار هم شده دو تا کتاب خوب بخواند تا این مدلی افتضاح بار نیاورد.
کتاب خوب نوشتن کار سختی نیست، فقط کافی است دل بدهید به سوژه‌تان و آنقدر به کارکتر اصلی قصه‌تان بال و پر بدهید تا خودش، قصه اش را روایت کنید. کاری که نویسنده کتاب "زیر نور ماه شیشه ای" کرده است. نویسنده این کتاب مثل سید علی شجاعی ادا در نیاورده و خیلی خیلی راحت داستانش را روایت کرده و چیز معرکه ایی هم از آب در آمده آنقدر معرکه که ته دلت آرزو می‌کنی که کاش تو هم بتوانی روزی روزگاری این مدلی بنویسی!
لازم نیست بگویم که این کتاب را طبق معمول انتشارات افق چاپ کرده و ترجمه خانم عبیدی آشتیانی است.
::: در پست‌های بعدی قسمت‌های جذاب کتاب را می‌گذارم ( البته اگر می خواستم قسمت های جذاب را بنویسم باید کل کتاب را می نوشتم ولی خب فقط به بخشی از کتاب اکتفا می کنم)
