آرزوهای نجیب

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها

دنیای هیچ خانم متشاعر!

پنجشنبه, ۲ دی ۱۳۹۵، ۰۴:۴۰ ب.ظ
"او" 
تمام "من" را در یک چمدان ریخت و رفت! 
رفت و پشت یک "هیچ" نشست.
من خیره به "هیچ"، بغض پاییز در گلویم 
می شکست.
من مانده بودم 
و یک دنیای پیچ در پیچ!
خسته تر از من بود چایِ من
چون بی لب "او" روی میزم می نشست!
بعد از این، منِ بی او چشمهایش را هرگز نبست
رو به راه و رو به هیچ!



پ ن: فکر کنم شاملو امشب بیاد بخوابم و بگه بی خیال رفیق، دست از سر کچل من و مدل شعرام بردار، تو شاعر بشو نیستی((:
  • گلی

نظرات (۴)

  • ۰۲ دی ۹۵ ، ۱۸:۴۴
  • مهرآ .ن
    • خیلیم خوبه بابا:))))آورین
    پاسخ:
    بسی ممنون (:
  • ۰۲ دی ۹۵ ، ۲۳:۰۷
  • آبان ...
    • شاملو باید بیاد برات دست بزنه ..بگه دمت گرم ..
    من این را خیلی دوست داشتم ..یعنی یه چیزی بیشتر خیلی ..
    پاسخ:
    همینکه تو دوسش داری کافیه، شاملو دیگه مهم نیست (:
  • ۰۳ دی ۹۵ ، ۲۳:۵۲
  • پلڪــــ شیشـہ اے
    • خوب بود که شاعره ;-) جان 
    پاسخ:
    خدا رو شکر :بوس
  • ۰۴ دی ۹۵ ، ۱۲:۲۷
  • مجید
    • سلام
    گلی خانم طیب الله انفاسکم :))
    من دوتا سوال همیشه داشتم راجع به این مدل شعر ها؛ اینکه رفتن به خط بعد تابع چه قانونیه؟ دومی هم اینکه استفاده از سه نقطه چه شرایطی رو تابعه؟ البته شما سه نقطه نداشتی توی شعرتون اما سه نقطه خیلی میذارن مردم :))
    من میگم کاش یه شاعری موجود شه و این وضعی که سهراب و نیما و شاملو و امثال ایشون درست کردن رو جمع و جور کنه بخدا :)))
    یجا یه شعر دیدم ده خط بود (البته ده خط به سبک خودتون:) ) توی این ده خط ۱۹ تا سه نقطه موجود بود، در نگاه اول به نظر میومد باید جاهای خالی رو با گزینه ی مناسب پر کنی، در نگاه دوم متوجه میشدی که متوجه نمیشی چی میگه، نگاه سوم هم یاد اصغر فرهادی میوفتادی.
    من بی سوادم به دل نگیری شما یوقت، نیتم خوش و بش کردنه والا
    آقا موفق باشی:)
    پاسخ:
    سلام (: 
    الان من منتظر یه خبری هستم و دلم مثل سیر و سرکه می جوشه، ولی کامنت شما باعث شد از ته دل بخندم و  یکم از استرسم کم شه در نتیجه متشکر (:
    سه نقطه توی داستان یا شعر به منظور سکوت هست، مثلا دیدین طرف داره یه چیزی رو تعریف می کنه بعد یههو سکوت می کنه، شاعر با سه نقطه اش می خواد عمق اون احساسات یا حرفش رو نشون بده، در واقع! 
    برای خط بعد رفتن این قاعده شعر نیمایی هست
    شعر نیمایی وزن و قافیه داره ولی طول بندها مختلفه 
    مثلا شاعر از ارکان شعری می تونه تا یه بخشی رو استفاده کنه و بعد ارکان رو رها کنه و بره بند بعد 
    مثلا فرض کنید وزن یه شعری مفاعیل مفاعیل مفاعیل فعلن باشه
    شاعر توی شعر نیمایی می تونه تا مفاعیل دومی شعرش رو بگه و تمام 
    و یا توی بند بعدی فقط مفاعیل اولی رو استفاده کنه 
    این باعث کوتاه و بلندی شعرها میشه و در نتیجه به قول شما میره خط بعد(: 
    یعنی اینقدر شعرم بد بود که می خواید برچیده شیم از روی کره خاکی ((:
    ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم