آرزوهای نجیب

بایگانی
پیوندها

ماهیچ، ما نگاه

چهارشنبه, ۱۰ خرداد ۱۳۹۶، ۰۲:۳۰ ب.ظ
بیاید به هم قول بدیم اگر روزی روزگاری آدم مهمی شدیم، بر اعصابمون مسلط باشیم، و منتقدهامون رو با الفاظ زشت خطاب نکنیم. بالاخره خیر سرمون ما الگوی مملکت هستیم و پس فردا ممکنه طرفدارهامون از همین الفاظ استفاده کنند. و این فحش و ناسزاها سینه به سینه و نسل به نسل در پای کامنت‌های  اینستاگرام سلبریتی های خارجی نقل بشه. و اینکه محض رضای خدا یاد بگیریم، اگر کسی بهمون نقد کرد، سیاست رو قاطیش نکنیم.


  • گلی

نظرات (۴)

من واقعا خیلی کم ، رفتاری غیر از این دیدم از این طایفه
پاسخ:
کدوم طایفه؟ 

  • تبارک منصوری
  • خب یه رابطه دو سویه است،منتقد هم در ابتدا باید منصفانه نقد کنه...
    آقای صنوبری هم، کم با گوشه و کنایه ترانه رو نقد نکردن.نقد درستی بود ولی چاشنی کنایه و تمسخر هم داشت. والبته نیازی هم نبود آقای کاکایی تا این حد تند برن. 

    +کتاب بی کتابی رو که معرفیش کرده بودی با این امید که با کتاب تاریخی شیرینی روبرو خواهم شد شروع کردم به خوندن، فکرنمیردم رمان باشه و اینکه خیلی نثر سنگینی داشت >__< اما از یک قسمتش خیلی خوشم اومد، لحظات مواجه میرزا بااتفاقات پیرامونش و دیالوگهای مرتبط پدراندر با اون اتفاقات. در واقع شاید اثر کتابهای خوانده شده میرزا در کودکی بوده که در هیئت پدر خوانده اش نمود پیدا میکرد. جالب بود. 


    پاسخ:
    آره آقای صنوبری هم تند رفتن، اینم به خودشونم گفتم (:

    + کتاب رو تا آخر خوندید؟ به اون قسمت به توپ بستن مجلس رسیدید؟ 
    آره  واقعا نثرش سنگین اینو قبول دارم(:
  • تبارک منصوری
  • تقریبا به آخراش رسیدم،به همون قسمتش که لسان الدوله میرزا رو اسیر گرفته که بگه گنج نامه ضحاک رو کجا گذاشته،هیجان خوبی داره آخراش :) 
    پاسخ:
    آره یکم با نثرش کنار بیای خیلی کتاب خوبیه(: 
    تو هر حرفه ای مخصوصا تو هنر و ادبیات اختلاف نظر خیلی زیاده و خب طبیعیه، اما اینکه بخوایم غرض ورزی و مشکلات شخصی و سیاست و هرچیز دیگه ای رو قاطیش کنیم خیلی غیر حرفه ایه.
    برای هر دو طرف.
    چون هرمشکلی دارن واقعا به خودشون مربوطه و نباید اون جو ادبی یا هنری یا هرچی که هست رو آلوده کنن و ابتذال واردش کنن
    پاسخ:
    دقیقا 
    ولی خب خیلی راه مونده تا ما و هنرمندانمون این چیزا رو یاد بگیریم 
    (: