آرزوهای نجیب

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها

هرکس یه رازی داره

سه شنبه, ۱۰ بهمن ۱۳۹۶، ۱۱:۵۱ ق.ظ
کاش یکی پیدا می‌شد بهش از همون اول می‌گفتیم: بی‌عشق!
بعد هروقت دل‌تنگ می‌شدیم، هروقت می‌زد به‌سرمون، هروقت دیگه جا نداشت این دل لامصب برای اینهمه فشار روحی، بهش می‌گفتیم می‌شه بریم حرف بزنیم. بعد اون‌وقت اونقدر راه می‌رفتیم اونقدر حرف می‌زدیم که خالی می‌شدیم از اینهمه حرف و کلمه‌ای که توی سرمون رژه می‌ره ولی کسی نیست بشنوشون!

  • گلی

نظرات (۴)

  • ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۲:۴۶
  • آقاگل ‌‌
    • کاش یکی پیدا می‌شد حالا بقیه‌اش به کنار حتی.
    پاسخ:
    اینم یه حرفیه
  • ۱۰ بهمن ۹۶ ، ۱۳:۰۱
  • آقاگل ‌‌
    • اصلاً شاعرم میگه : 
    میشه آیا که مردی از خویش برون آید و کاری بکند؟
    این نشون میده حافظم دنبال یکی می‌گشته ولی پیدا نمی‌کرده. حتی مولوی هم گرد شهر می‌گشته و پیداش نمی‌کرده. اینه که مرحله اول یکی باید پیدا بشه. 
    پاسخ:
    پس چه دنیای غم‌انگیزی بوده و هست و خواهد بود.
  • ۱۱ بهمن ۹۶ ، ۰۸:۴۵
  • حنا :)
    • داشتم می‌اومدم که بگم کاش یکی بود، کامنتای آقاگل رو که دیدم، فکر کردم اگه رازی نبود، شاعری پیدا می‌شد که به زبونِ معما، سرّ دل بگه؟
    پاسخ:
    رازها آدم رو بزرگ می‌کنند پس

  • ۱۲ بهمن ۹۶ ، ۲۲:۰۵
  • fa fa
    • فقط اون قسمت بی عشق...
    پاسخ:
    (:
    ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم