آرزوهای نجیب

بایگانی
پیوندها

اف بر این دنیا

سه شنبه, ۲۸ فروردين ۱۳۹۷، ۰۲:۱۵ ب.ظ

قسمت ترسناک  زندگی اونجاست که دنیا کم‌کم از آدم‌های قدیمی خالی میشه و جاش رو آدم‌های جدید  پر می‌کنه! 


  • گلی

نظرات (۱۲)

اینکه قسمت خوبشه 
پاسخ:
من چند ساله که بابابزرگ، مادربزرگ، دو تا از دایی‌هام و خاله‌ام رو از دست دادم؛ جای خالیشون لامصب خیلی خالیه. انگار هر کسی که از این دنیا میره، یه حفرهٔ بزرگ توی این دنیا به‌جود میاد. 
 پس ترسناکه برام ):
هر قضیه دو جنبه دارد البته... خالی شدن و پر شدن...
پاسخ:
آره؛ ولی خالی شدنش ترسناکه ):
آخی...
اوهوم، از دست دادن، ترسناکه.. :(
پاسخ:
(:
داره بهت میگه تو هم میری یکی جدیدی میاد جاتو می گیره :)
پاسخ:
کی بهم میگه؟
درسته خیلی سخته. پدر بزرگم که از دنیا رفت تا مدت‌ها جای خالیش رو حس می‌کردم. هنوزم حس می‌کنم. 
عید که رفته بودم سمیرم و رفتم باغ رضوان شهرمون، وقتی داشتم فاتحه می‌خوندم و رد می‌شدم. چشمم افتاد به یک تصویر. تصویر یکی از دوستان دوران دبیرستانمون. از اون جمع سیصد نفره‌ای که توی دبیرستان بودیم تا الان نزدیک ده نفرشون فوت شده. خیلی حس بدیه. هم غم‌انگیزه. هم ترسناک.
پاسخ:
اتفاقاً امسال که رفته بودیم روستا، خونۀ بابابزرگ خالی خالی شده بود و فقط درخت‌ها و خونه‌ سرجای خودش بود.

می‌دونید آدم‌های قدیمی یه جوری بودند که همۀ اعضای خانواده رو دورهم جمع می‌کردند و یادمون می‌انداختند که اعضای یه خونواده‌ایم. ما بعد از فوت، بی‌بی، بابامحمد و دایی و خاله دیگه هیچ‌وقت یه دورهمی خانوادگی نداشتیم.

ولی قدیمی‌ها عیدها دورهم جمع می‌شدیم، شب شعر داشتیم، بازی، خنده، قصه‌های قدیمی، عشق‌های قایمکی اصلاً یه چیز دیگه بود. الان سالی به بار اونم شاید به بهانۀ عروسی چیزی دورهم جمع بشیم اونم نه اینکه همه، یکی هست، یکی نیست.

غم از دست دادن آدم‌های هم سن و سال خودت که یه جور دیگه آدم رو ناراحت می‌کنه.

ان‌شالله خدا همۀ اسیران خاک رو رحمت کنه. االلهم صل علی محمد و آل محمد.


شایدم چای ما اون طرف خالیه ...

پاسخ:
خوبیش اینه که یه روز دوباره دور هم جمع می‌شیم (:
همین دنیا دیگه
پاسخ:
آها ((:
خوبه دیگه .. کم کم می بینیم تعلق ما به اون وره ..
پاسخ:
هر وقت دیدیم تعداد آدم‌هایی که دوست داریم اونور بیشتره، اونوقت باید جمع‌وجور کنیم بریم اونور (:
اف یا اوف ..
اوف رو موقع سوختن می گن فکر کنم : )
پاسخ:
(((:

هی با خودم می‌گفتم یه جاییش رو اشتباه می‌گم ((:


پ ن: می‌گم بیاید به جای ... یه اسم برای خودتون انتخاب کنید. چیه این ...!
می فرماید:
ما را تحمل سنگ مزار نیست ..
اسم که جای خود داره :دی
بهش فکر می کنم : )
پاسخ:
خوبه که بهش فکر می‌کنید.
منتظر نتیجۀ فکرهاتون هستم (:
تازه دارم یاد میگیرم هر کسی که ازم میگیرن باهاش سبک بشم، مث کیسه هایی که موقع اوج گرفتن بالن ازش میندازن پایین تا سبک تر بشه...


پاسخ:
اینجوریم خوبه.
و ترسناک تر اینکه دلت به شدت برای ادمهای قدیمی تنگ میشه و از جدیدی ها گریزان میشی
پاسخ:
دقیقاً.