قد بلند تو را تا به بر نمی‌گیرم درخت کام و مرادم به بر نمی‌آید.
دوشنبه, ۱۲ شهریور ۱۳۹۷، ۰۶:۴۵ ب.ظ
رفته بودم سایت سازمان سنجش که دیدم نتایج رو زدند. اسمم رو که وارد کردم، سایت بهم اخطار داد که اول اینکه اسم وبلاگت رو باید بزنی نه اسم خودت رو. اسم وبلاگ رو که زدم باز اخطار داد که چون اسم وبلاگت خاصه باید اسم رو توی گیومه بزنی.
اسم رو توی گیومه زدم گفت چون سبک نوشتنت خاصه باید وارد یه گیومۀ دیگه‌اش کنی. یعنی گیومه در گیومه.
بعد استاد شمارۀ ۱ خواست به دادم برسه انگار. داشتم با خودم فکر می‌کردم استاد شمارۀ یک از کجا سروکله‌اش پیدا‌شده که استاد شمارۀ ۴ با همون لبخند پدرانه‌اش گفت نه. تو باید آدرس اون یکی وبت رو بزنی نه این یکی. به توصیۀ استاد شمارۀ ۴ آدرس اون یکی وبم رو زدم، که باز اخطار داد. اینبار گفت تو گیومه‌ات فارسی نیست. (می‌دونید که گیومۀ فارسی با گیومۀ انگلیسی فرق داره و گیومۀ فارسی رو کیبرد من زدن همزمان کلیدهای کنترل و ن و کنترل و م. کنترل ن برای تایپ‌کردن گیومه باز است و کنترل و م برای بستن گیومه است).
اونقدر بهم اخطار داد که از ترس اونهمه گیومه و پرانتزی که دور سرم می‌چرخید از خواب بلند شدم. اولین کاری کردم این بود که خوابم رو توی دفترچه‌ام مثل بقیۀ خواب‌هام بنویسم تا یادم نرفته.
هنوز خوابم رو کامل یادداشت نکرده بودم که امید بالای سرم اومد که گفت: نسرین بدو که نتایج رو زدن.
نتایج رو که دیدم جلوی اسمم زده بود مردود اونم با گیومه. یعنی برای تأکیدکردن روی مردودیم.
پ ن: آقا از روزی که شباهنگ گفت توی چالش من به جای تو شرکت کنم. اولش کلی هیجان‌زده شدم چون کلی ایده داشتم برای نوشتنش؛ ولی هرچقدر گذشت من همۀ ایده‌هام پرید چون هر روز ترسناک‌تر می‌شد نوشتن به‌جای یه نفر دیگه.
از اون‌جایی که من همیشه شب امتحانی بودم این پست رو دقیقۀ نودی نوشتم با یه سردرد خفن. چنگی به دل نمی‌زنه ولی همین بود توان ما.
