آرزوهای نجیب

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
آخرین مطالب
پیوندهای روزانه
پیوندها

ولی حالا حالاها نزدیک نمی‌شیم.

دوشنبه, ۱۲ آذر ۱۳۹۷، ۰۸:۴۹ ب.ظ

وقتی آدم‌های مثلاً کتابخون کشورمون، آدم‌ها رو با تفکرات سیاسی و مذهبی و اجتماعی‌شون قضاوت نکردند، اون موقع است که می‌تونیم ادعا کنیم یه اپسیلون به جامعهٔ آرمانی که همیشه توی رؤیاهامون هست، نزدیک شدیم. 

  • گلی

نظرات (۵)

  • ۱۲ آذر ۹۷ ، ۲۱:۳۰
  • آبان ...
    • قضاوت انکار ناپذیر است ..زیادی ارمان خواهی است :(
    پاسخ:
    واقعاً موافقم.
  • ۱۲ آذر ۹۷ ، ۲۱:۵۹
  • نسر ین
    • خودمونم که ادعا میکنیم از این عیب مبرا نیستیم متاسفانه
    پاسخ:
    دقیقاً. اصلاً اینو نوشتم که برای خودم یه تذکر بزرگ باشه. همین چند روز پیش از مرگ یه بنده‌خدا که اعتقادات سیاسی‌ش شبیه من نبود، خوشحال شدم. چند لحظه بعدش اینقدر از خودم بدم اومد که هنوز هم تأثیرش روی منه.
  • ۱۲ آذر ۹۷ ، ۲۲:۰۴
  • ناشناس
    • یعنی چی؟
    یعنی تفکر رو منشأ عمل نمی دونید؟
    پاسخ:
    یعنی اینکه مثلاً خیال نکنیم چون فلانی اعتقاداتش شبیه ما نیست، حرف‌هاش ارزش شنیدن نداره. ما خیلی وقت‌ها این تفاوت اعتقاداتیمون نمی‌ذاره بفهمیم آیا فلانی مثلاً باسواده یا نه.
  • ۱۴ آذر ۹۷ ، ۱۲:۱۷
  • آقای سین
    • کدوم جامعه آرمانی توی رویاهای شماست؟
    پاسخ:
    اولین چیزی که توی یه جامعۀ آرمانی توی ذهنم هست اینه که زر مفت نزنیم. خیلی‌ها رو دیدم ادعای آزادی بیان می‌کنند؛ ولی حاضر نیستند یه دقیقه بشینند پای حرف‌های کسی که عقیده‌ای مخالفشون دارند.
  • ۱۷ آذر ۹۷ ، ۱۰:۳۴
  • آقای سین
    • تکبر باعث میشه آدم به جایی برسه که خیال کنه دانای مطلق هست و حرفهای دیگران رو همه زر مفت بدونه!
    پاسخ:
    ((: 
    به‌نظرم از حرفم برداشت بدی کردید.
    اگر به جواب کامنتم به نسرین دقت کنید من خودم از این زرمفت‌زن‌ها هستم. اول به خودم گفتم بعد به دیگران.
    ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم