رضا یزدانی

از تقاطع شهید احمد رسولیان که بگذری
می‌رسی درست روبروی یادمان کربلای پنج
انتهای بولوار حاج حیدر تراب
کوچه‌ی شهید فاطمی نسب:
خانه‌ی من است
حیرت آور است؛ نیست؟
اینکه این همه شهید
بر سر تمام کوچه‌ها ی شهر ایستاده‌اند
تا نشانی مسیر خانه‌های ما شوند
اینکه این همه شهید رفته‌اند
تا بهانه‌ی ترانه‌های ما شوند
حیرت آور است؛ نیست؟

پ ن: برای مجید خان

والا فکر نکنم اینقدرها هم فاصله ایجاد کنه که باعث آزار چشم بشه. من زیاد دقت نکردم؛ ولی الان امتحانش کردم توی حالت جاستیفای همچین هم توفیری نداشت با حالت‌های دیگه.