می‌دونید همیشه حسرت چیه رو توی زندگی داشتم؟
اینکه زندگی رو از زوایۀ بچه مذهبی‌ها ببینیم. اون مذهبی خوب‌ها. اونا که توی نگاهشون جز قشنگی و پاکی و معصومیت نمی‌بینی. همون‌ها که یه جوری قشنگ با امام‌حسین حرف می‌زنند که انگار مقابل یه معشوق واقعی وایستادند. حاضرم هر چی از زندگیم باقی مونده رو بدم فقط یک ماه با این کیفیت زندگی کنم.
معصومیت، توی وریا موج می‌زد...
آره.
بی چشم و رو؟ نه :)) پررو بود، ولی معصومیت هم داشت :))
من تا حالا معرفی کتاب ننوشتم :)) بلد نیستم در واقع. ولی چشم. تلاشم رو میکنم :دی
اخ دقیقا
منم همین ارزوی محال رو دارم.
+فکر میکردم تنها کسی ام که این ارزو رو داره و انقدر عجیب باشه که تاحالا هیچ وقت حرفی ازش نزده بودم.
اصلی ترین چیزی که ما را هدایت می کنه به یک راه نیاز است ..
اگه نیاز داری به این تجربه در راهش قدم بزن ...
تو خودت از اون بچه مذهبی های دوست داشتنی ای که من خوشحال می کنی با دعا کردن تو شابدالعظیم ...که دعا تو رحمت است
ولی من دوست دارم یه روز شبیه اینایی باشم که هیچی واسشون مهم نیست .نه دین نه خدا نه احترام به دیگران نه شخصیت خودشون.دویت دارم بدونم تو ذهنشون چی میگذره که اینطور رفتاری دارن.
من برعکس شما آرزوهای نانجیبانه زیادی دارم.
مثلا همین که گفتم.
بقیشو روم نمیشه بگم.....
چی شد که این ویروس بهت سرایت کرد؟ :) [شوخی میکنم]