آرزوهای نجیب

بایگانی
پیوندها

هر کاریمون که کنند جهان سومیم

پنجشنبه, ۷ آذر ۱۳۹۸، ۱۰:۰۱ ق.ظ

توی کتاب‌های تاریخمون می‌گفتن فلان قوم و سپاه که به کشور حمله کردند همۀ کتاب‌ها رو سوزوندن و فلان بنای تاریخی رو تخریب کردن و بهمان شهر رو غارت کردن. با همون عقل بچگیم فکر می‌کردم خب چرا سوزوندن، چرا غارت کردن و چرا تخریب.

الان که جو آروم‌شده و این‌وری و اون‌وری‌ها با سرعت نور دارند آه‌وناله می‌کنند و آه وطنم سر می‌دن که خدایی نکرده کسی عقب نمونه. از اون طرف هم خیلی آروم دارند یه سری آمار می‌دن. یکی از این آمارها خیلی دردناکه و خب احتمالاً برای مردم کشور مهم نیست که تعداد کمی  بهش پرداختن و اون آسیب‌دیدن کلی کتابفروشی و کتابخونه بوده. البته کتابخونه تفکر شهر شهریار  با ۱۳ هزار جلد هم کامل سوخته.
جا داره تشکر کنیم از جوانان وطن و شهیدان راه آزادی این روزها. خسته نباشید دلاورها واقعاً.

  • گلی

نظرات (۴)

  • پلڪــــ شیشـہ اے
  • :| 

    13 هزار جلد?! 

    :( 

    چرا آخه? 

     

    پاسخ:
    چی بگم والا
  • محمدعلی ‌‌
  • البته الان ماهیت کتاب با چندصدسال قبل خیلی متفاوت شده. چرا که وجود یک کتاب به وجود چند نسخه از اون در چند نقطه‌ی خاص وابسته نیست. 

    (البته این مورد، چیزی از اشتباه بودن آتیش زدن اماکن از جمله کتابخونه‌ها، کم نمی‌کنه)

    پاسخ:
    ):

    یعنی کتابخونه رو آتیش زدن؟؟

    وای خدایا باورم نمیشه 🤦🤦🤦

    دیروزم می‌گفتن چند نفر تصمیم دارن تو اصفهان مدارسی که اسم شهید روشونه تخریب کنن🤦😔

    اینا کی وقت کردن اینقدر بی‌رحم و وحشی بشن؟ 

    پاسخ:
    آدم‌ها یهو بی‌رحم و وحشی نمی‌شن. آدم‌ها یهو ذات خودش رو نشون می‌دن.

    اولین بار که این خبر رو شنیدم، به دوستم گفتم از روز اول که همه‌چیز شروع شد، هیچ بخشش برام مهم نبود، هیچ کجاش رو اعصابم نبود و به واقع اصلاً هیچ حسی به هیچی نداشتم. ولی وقتی شنیدم یه کتابخونه سوخته که تنها کتابخونه‌ی اون شهر هم بوده، عزادار شدم.

    یاد وقت‌هایی افتادم که نفسم حبس شده بوده از همه‌چیز و رفتم بین قفسه‌ها تجدید حیات کردم. یاد روزهایی افتادم که هیچ هدف و معنایی پشتشون نبود مگر ساعت‌هایی که اونجا می‌گذروندم. اوقاتی که هیچ خوشی‌ای نداشتم به جز کتاب‌‌های امانتیم. 

    و فکر کردم به اینکه چندنفر الان توی اون شهر رویاها و لبخندهاشون سوخته. و می‌خواستم بالا بیارم فقط...

    پاسخ:
    آدم می‌مونه چی بگه.