پیام اخلاقی

زندگی به من آموخت، که هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست!

و اینچین بود که "آرزوهای نجیب" گریست!

خواهرم یه بار بهم گفت: زهرا تو یه عیب بزرگ توی نوشتن داری و اونم اینه که خیال می کنی همه داستان هات رو شبیه خودت می خونند. اون موقع ها زیاد حرفش رو جدی نگرفتم. 

تا اینکه چند روز پیش رفتم شرکت و داستانی رو که نوشته بودم و انیمیشن شده بود رو دیدم. راوی که شروع کرد به قصه گفتن، هی فکر کردم اینو واقعا من نوشتم، چرا این مدلیه؟ چرا اینقدر بده؟ اونجا بود که به حرف آبجیم رسیدم. 

حال الان من

آهنگ رو بذارید پخش شه، بعد به تصویر نگاه کنید.

پ ن: آهنگ و تصویر از وبلاگ بی کمپلکس برداشته شده.

دوست

یکی از وظایف پدر و مادر نسبت به فرزندانشون این هست، که در دوست‌یابی تمام تلاش خوودشون رو کنند و با آدم‌های درست حسابی معاشرت و رفاقت کنند و این دوست‌های خوب رو برای فرزندانشون به ارث بگذارند.

آرزوهای نجیب

پایان نامه ام رو که دفاع کردم، چهار گوشه علم و دانش رو می بوسم، بعد یک دل سیر زندگی می کنم!

.

خدایا به فرشته های روی شانه هایمان دستور بده

بجای نوشتن اعمالمان

برایمان "کتاب" بخوانند.

محمدرضا شرفی خبوشان

موهای تو خانه ماهی هاست

کاش برج با آن قد بلندش که از همه ما بلندتر است، می توانست تهران را هم ببیند. می توانست ببیند که الان آقای خمینی کجاست، کجا زندانی اش کرده اند. اگر می دید و می گفت، خیلی خوب بود. صاف می رفتیم همان جا و آزادش می کردیم. 

موهای تو خانه ماهی هاست

به قول ننه ام، با شکم خالی نمی شود خندید. راست می گوید ننه ام، خنده مال شکم پرهاست، اصلا مال کسی است که شکم دارد. خنده به آن ها می آید که شکمشان با خنده ای که می کنند بالا و پایین برود. 

موهای تو خانه ماهی هاست | محمدرضا شرفی خبوشان | نشر عصر داستان

موهای تو خانه ماهی هاست

من هم از شاه خوشم نمی آید. هر چند بعضی ها اعلی حضرت صدایش می کنند و دوستش دارند، هر چند تمام عکس هایی که دارد شیک است و دارد لبخند می زند، اما کسی که این کارها را کرده باشد، خوب نیست آدم دوستش داشته باشد. کسی که یواش هم نشود پشت سرش حرف زد، حتما خیلی قلدر و بزن است.

موهای تو خانه ماهی هاست | محمد رضا شرفی خبوشان | نشر عصر داستان

دعاهای یک عدد نارنجی

ای خداوند بزرگ و رحمان و رحیم!

لطفا در دلِ  ناشران و مسوولین حوزه کتاب، بنداز تا قیمت کتاب را کاهش دهند.

اصلا این جماعت چطور قیمت یک کتاب نوجوان را ۱۷هزار تومن در نظر گرفتند؟

بعد خب یک دانشجوی بدبخت بی‌پول چطور با نود هزار تومن دارایی اش می‌تواند کتاب‌های: سبک های ادبی دکتر فتوحی(۳۹ هزار تومن)، عروس دریایی (۱۳ هزار تومن) سنجاب ماهی عزیز(۱۷ هزار تومن) ستاره ها را بشمار( ۷۵۰۰ تومن)  نظریه های ادبی ( خدا تومن ) و آنهمه کتابی که استاد کارگاه معرفی کردند و باید حتما خوانده شوند و نقد شوند را بخرد؟

حالا اگر ناشران کوتاه نیامدند، لطفا حداقل ما را پول‌دار کن.